جنگجوی عشق

جنگجوی عشق

نویسنده: گلنن دویل ملتن - ترجمه: سمانه پرهیزکاری

برگرفته از “جنگجوی عشق”

انتشارات میلکان منتشر کرد: رنج ما را دو تکه می‌­کند. وقتی کسی که رنج می­‌کشد، می­‌گوید: «خوبم…خوبم…» به این دلیل نیست که حالش خوب است. برای این است که خود درونش به خود بیرونش فرمان داده که واژه‌­ی «خوبم» را به زبان بیاورد. او حتا گاهی اوقات اشتباهی می­‌گوید: «خوبیم» دیگران فکر می­‌کنند که خودش و اطرافیانش را می­‌گوید، ولی این­طور نیست.

او دو تکه­‌ی خودش را می‌­گوید: «خوبیم» دیگران فکر می­‌کنند که خودش و اطرافیانش را می­‌گوید، ولی این­طور نیست. او دو تکه‌­ی خودش را می­‌گوید: خود آسیب دیده و خود نماینده­اش. نماینده­ای که برای مصرف عمومی مناسب است! رنج، یک زن را دو تکه می­‌کند تا کسی را داشته باشد که برایش درد و دل کند، کسی که در دل تاریکی کنار او بنشیند، حتا وقتی دیگران- همگی- تنهایش بگذارند. من تنها نیستم. من به خودم آسیب رسانده­ام. اما از طرفی هنوز نماینده­ام را دارم. او ادامه خواهد داد، شاید بتوانم برای همیشه خود آسیب دیده­‌ی درونم را پنهان کنم و نماینده­ام را به دنیای بیرون بفرستم. او می­تواند لبخند بزند، دست تکان دهد، و کم نیاورد،؛ طوری که انگار هیچ اتفاق بدی نیفتاده، ما وقتی به خانه برسیم، می­‌توانیم نفس بکشیم. ما در میان جمع، برای همیشه به وانمود کردن ادامه خواهیم داد.

می‌توانید این کتاب را از سایت سی بوک خریداری کنید.

یادداشت شخصی

هفته پیش یادداشت را باز کردم و اینطور شروع به نوشتن کردم :”اونجایی ترسناک می‌شه که یهو اشک‌ها سرازیر می‌شن و فکر می‌کنی تا الان چی شد؟ فکر می‌کنی کلی فکر. سال‌ها و ماه‌ها و هفته‌ها و روزها رو هی ورق می‌زنی. …”

وقتی شروع به خواندن کتاب جنگجوی عشق کردم، هرچه بیشتر پیش رفتم یاد این جمله‌‌ها می‌افتادم. بدون شک داستان زندگی هر فرد متفاوت است. اما حس‌ها و فکرهایی که به صورت دورانی در مغز آدم‌ها در جریانند، می‌تواند یادآور یک تجربه یا حس مشترک باشد.
برای خواندن کتاب تمام کارهای چهارشنبه عصر را کنسل کردم. ظهر شروع به خواندن کردم و ساعت ۱ شب کتاب تمام شده بود. اولین کاری که بعد از خواندن انجام دادم، جستجو نام نویسنده و سرنوشتش بود.
شجاعت افراد برای مبارزه با مشکلاتشون و پیدا کردن راه‌حل‌های آن‌ها بی‌نظیر و باور نکردنی است. گاهی فکر می‌کنم، ما به عنوان انسان، توانایی‌های بی‌نظیری برای “زندگی” کردن داریم که از آن‌ها استفاده نمی‌کنیم.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

چهار × یک =