برگرفته از کتاب:
داستان پسر سرپرست یتیم خانه داستان پارک جان دو، فرزند مادری گمشده [خواننده‌ای که پس از ربوده شدن به پیونگ یانگ برده شد] و پدری پرنفوذ و صاحب یک اردوگاه کار برای یتیمان است. او در این اردوگاه، با انتخاب این که کدام یتیم می تواند اول غذا بخورد و یا این که کدام یک مجبور به کار است، برای اولین بار طعم قدرت را می‌چشد. جان دو که با وفاداری و هوشیاری‌اش شناخته می‌شود، مورد توجه مقامات ارشد دولتی قرار گرفته و پس از پیشرفت در سلسله مراتب قدرت، پا به مسیری می‌گذارد که بازگشتی ندارد. جان دو که خود را «شهروند محقر بزرگترین ملت دنیا» می‌داند، تبدیل به آدم ربایی حرفه‌ای می‌شود که مجبور است برای زنده ماندن، دستورات متغیر، خشونت‌های بی‌مورد و خواسته‌های عجیب و غریب مقامات ارشد کره‌ای را عملی کند. او که سخت‌ترین و مخوف‌ترین شرایط و وضعیت‌ها را تحمل کرده است، برای نجات بازیگر افسانه‌ای و معشوقه خود، سان مون، به مخالفت و مبارزه با کیم جونگ ایل، رهبر وقت کره شمالی، برمی خیزد.
با شنیدن نام کره شمالی اولین حسی که درک می‌کنم خشم است، خشمی که از خواندن کتاب‌هایی مانند “روح گریان من” و دیدن تدتاک‌های یئون می پارک و هیونسئو لی لمس کرده‌ام. اما پسر سرپرست یتیم خانه روایت دیگری است، روایتی از جان دو ( نامی که همزمان در غرب اسمی مستعار برای افراد مجهول الهویه و در تاریخ کره شمالی نام یکی از قهرمانان جنگ دو کره است ) که علاقه و هدفی برای فرار از کشور بلندگوها ندارد اما دست تقدیر استحاله عجیبی را برای او رقم می‌زند ولی نه به انگیزه فرار.
اگر پیشوای عزیز بخواهد که چیزهای بیشتری از دست بدهی، چیزهای بیشتری برای از دست دادن به تو می‌دهد.
کتاب پسر سرپرست یتیم خانه پر از لحظه‌هایی است که جان دو به چرایی تصمیم‌ها و کارهای خود می‌اندیشد ولی حس وفاداری اجازه تردید را به وی نمی‌دهد. یکی از ویژگی‌های برچسته کتاب، روایت داستان از زاویه اول شخص اما از نگاه شخصیت‌هایی کاملا مستقل است که دست تقدیر در زمان و مکانی عجیب همه آن‌ها را به هم می‌رساند. کتاب ۶۷۰ صفحه‌ای، ضرب آهنگی کند اما در عین حال پر کشش دارد، با توصیفاتی ناب از مکان‌ها و لحظه‌ها که آن را برای خواننده کاملا قابل لمس می‌سازد تا حس راوی را از قرار گرفتن در آن کاملا لمس نماید.
یتیم ها تنها کسانی هستند که می توانند پدرشان را انتخاب کنند و آن ها را دو برابر دوست دارند.
آدام جانسون، زاده ۱۲ ژوئیه ی ۱۹۶۷ در داکوتای جنوبی آمریکا، نویسنده رمان و داستان‌های کوتاه و برنده جایزه‌های ادبی مختلف است.آدام، مدرک کارشناسی‌اش در رشته روزنامه‌نگاری را در سال 1992 از دانشگاه دولتی آریزونا دریافت کرد و دکترای زبان انگلیسی‌اش را در سال 2000 از دانشگاه فوریدا گرفت. او در حال حاضر، استادیار نویسندگی خلاق در دانشگاه استنفورد است. پسر سرپرست یتیم خانه در سال 2012 به چاپ رسید و برنده جایزه پولیتزر برای بهترین رمان، جایزه ادبی صلح دیتون، جایزه بهترین کتاب کالیفرنیا، و نامزد بهترین رمان حلقه منتقدان کتاب آمریکا شد.
دیدگاهتان را بنویسید