برگرفته از کتاب خداحافظ تا فردا:
آن‌چه من با اطمینان به عنوان خاطره از آن یاد می‌کنم- یعنی یک لحظه، یک صحنه، یک حقیقت که در معرض یک محلول ثابت کننده قرار گرفته و در نتیجه از فراموش شدن نجات پیدا کرده- واقعا نوعی داستان سرایی است که پیوسته در ذهن ادامه دارد و اغلب با هربار تکرار تغییر می‌کند. از گذشته که حرف می‌زنیم با هر نفسی که می‌کشیم دروغ می‌گوییم.
آلیس مونرو، برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات، تجربه‌ی خود را در خوانن رمان خداحافظ، تا فردا این گونه شرح می‌دهد:« با خودم فکر کردم نوشتن یعنی این. فکر کردم آه، ای کاش می‌توانستم برگردم و تک‌تک چیزهایی را که نوشته‌ام دوباره بنویسم.»
نظر ریحانه:
هنوز نخوانده‌ام.
نظر سینا
هنوز نخوانده‌ام.
دیدگاهتان را بنویسید